-
1 synchroniczny
adj* * *a.(= dotyczący jednoczesności) synchronic, synchronical; (= jednoczesny, zsynchronizowany) synchronous, synchronized ( z czymś with sth); językoznawstwo synchroniczne jęz. synchronic linguistics; orbita synchroniczna astron., lotn. synchronous orbit; pływanie synchroniczne sport synchronized swimming.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > synchroniczny
-
2 językoznawstw|o
n sgt linguistics- językoznawstwo synchroniczne/diachroniczne synchronic/diachronic linguistics- językoznawstwo ogólne/stosowane/komputerowe general/applied/computational a. computer linguisticsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > językoznawstw|o
См. также в других словарях:
językoznawstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. językoznawstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nauka o języku jako narzędziu społecznego porozumiewania się, uwzględniająca jego rozwój, funkcjonowanie, strukturę, porównywanie różnych systemów językowych; lingwistyka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
